रजनीशले मानिसहरूलाई पढ्न सक्थे । उहाँमा यो गुण थियो, मानिसको आवश्यकता के हो भनेर उहाँलाई थाहा थियो र त्यसपछि उहाँहरूका अगाडि आफूलाई प्रस्तुत गर्नुहुन्थ्यो।
रजनीशमाथि ‘भगवानः द गाड द फेल्ड’ पुस्तक लेख्ने र रजनीशसँगै रहेका ह्यु मिलनले पनि रजनीशका यी गुणहरूका कारण उनलाई ‘बहारुपिया’ भनेका थिए।
अरुको मन पढ्ने यही गुणले आचार्य रजनीशलाई ‘भगवान’ बनाएको थियो ।
उहाँसँग चेलाहरूको भीड थियो, जसमा सबै प्रकारका पुरुष र महिलाहरू समावेश थिए। यी मानिसहरूले उहाँलाई ‘भगवान श्री रजनीश’ भन्थे ।
यसबाहेक रजनीशको कुरा सुनेर देश विदेशका अन्य मानिसहरु पनि उनको विचारबाट प्रभावित भएर उनको मात्र बन्न चाहन्थे ।
र यसरी हजारौं मानिसहरू उहाँसँग जोडिन थाले र उहाँले आफूलाई पूर्ण रूपमा भगवान रजनीशमा समर्पित गर्नुभयो। जनतामा यति धेरै जोश थियो कि मानिसहरु आफ्नो घर परिवार छाडेर ओशोसँगै बस्न पुगेका थिए । यी मानिसहरु हप्तामा ६० देखि ८० घण्टा बिना पारिश्रमिक काम गर्थे ।
रजनीशका ठूला फ्यानमध्ये एक भारतीय सिनेमाका चर्चित अभिनेता विनोद खन्ना पनि हुन् । उनले रजनीशसँग अमेरिकाको ओरेगनस्थित आश्रममा करिब ४ वर्ष बिताए ।
यस अवधिमा रजनीशप्रतिको उनको समर्पण धेरै वर्षसम्म त्यहाँ मालीको रूपमा काम गरेको तथ्यबाट देखिन्छ । त्यहाँको बाथरुम र मान्छेका फोहोर प्लेट पनि विनोद खन्नाले सफा गरेका थिए ।
