जताततै सुनले ढाकिएको स्तूप र प्यागोडाहरू देखिन्छन् । स्वर्ण मन्दिरको कमी छैन । खानपानदेखि औषधिसम्म सुनको प्रयोग गरिन्छ । यस्तो सुनै सुनको देश म्यानमार हो । यस देशलाई गोल्डेन ल्याण्ड पनि भनिन्छ ।
मण्डले बिजनेस फोरमको रिपोर्ट अनुसार मण्डले वरपरका पहाडहरूमा ७०० भन्दा बढी सुनका मन्दिरहरू छन् । एकै समयमा, बगान शहर वरपर २०० भन्दा बढी मन्दिर र प्यागोडाका भग्नावशेषहरू देख्न सकिन्छ । पेगन साम्राज्यको अवधिमा, ११ औं र १३ औं शताब्दीको बीचमा १० हजार भन्दा बढी मन्दिरहरू थिए । मुख्यतया बुद्ध धर्ममा विश्वास गर्ने यो देशमा सुनलाई अति पवित्र मानिन्छ ।
यहाँ २४ क्यारेट शुद्ध सुन परम्परागत रूपमा तयार गरिन्छ । रिपोर्टका अनुसार बाँसको पातको बिचमा सुन राखेर सयौं तह तयार गरिन्छ । त्यसपछि तिनीहरूलाई सही आकार दिनको लागि लगभग ६ घण्टासम्म हथौडाले पिटिन्छ । त्यसपछि यसलाई एक–एक इन्चको पातलो टुक्रामा काटेर यसरी तयार पारिएको सुनका पातहरू मन्दिरमा चढाइन्छ ।
यहाँ रक्सीमा पनि सुनको पात मिसाइन्छ । स्थानीय स्तरमा उत्पादित मदिरालाई ह्वाइट ह्विस्की भनिन्छ । रिपोर्टका अनुसार सेतो ह्विस्कीका बोतलमा सुनका पातहरू खन्याएर यो रक्सीलाई स्टाइलिस गिलासमा खन्याएर मानिसहरूले जाम फैलाउँछन् । यहाँ परम्परागत औषधिमा पनि सुनको प्रयोग गरिन्छ ।
खानामा पनि सुनको प्रयोग गरिन्छ । विवाह वा अन्य समारोहमा चामल, दाल र तरकारीमा पनि सुनौलो पातको टुक्रा हालिन्छ । र जान्नुहोस् कि यहाँ महिलाहरु सुनको मेकअप मात्र गर्दैनन्, फेस प्याक बनाउन पनि सुनको प्रयोग गर्छन् । केरा र सुनबाट बनाइएको फेस मास्कले महिलाहरूले आफ्नो अनुहार निखार्छन् । सुनले छालाभित्र सोस्छ र भित्री चमक निकाल्छ भन्ने उनीहरुको विश्वास छ ।
